جنس استغنا عرق دارد به بازار طمع

عالمی پر می زند در نبض بیمار طمع

خجلت بیحاصلی بر سروگلزار طمع

ای هوس بردار دست از شکل انبار طمع

خدمت همت محال است از پرستار طمع

خاک دهر از آبرو گل کرد معمار طمع

لب گزیدن نشکند دندان اظهار طمع

عمرها شد مرگت از پا می کشد خار طمع

شور اقبال گدا می باشد ادبار طمع

باید از شخص امل پرسید مقدار طمع

چون مژه بی سرنگونی نیست دیوار طمع

دست بر هم سود و گفت این است دیوار طمع

بستن لب هم کمر بسته است در کار طمع

محرم راز غنایم کرد آثار طمع