با هزاران در پس دیوار خود چون شانه باش

صیقل آیینه ای خاکستر پروانه باش

ای سراپایت کلید فتح بی دندانه باش

در پناه سایهٔ مو چون سر دیوانه باش

پیرو محمل کشان لغزش مستانه باش

آشنای خویش شو یعنی ز خود بیگانه باش

شعلهٔ جواله شو سر بر خط پیمانه باش

چشم بر محفل گشا و گوش بر افسانه باش

گر تو هم زین نشئه بویی برده ای میخانه باش

پای تا سر ریشه ای بی احتیاط دانه باش