چینی مو دار ما را بر سر مجنون زنید

جام ما بر سنگ اگر نتوان زدن در خون زنید

تا عرق دارد جبین بر شرم طبع دون زنید

بی نقط چند انتخاب مصرع موزون زنید

ساغر می گر نباشد حبی از افیون زنید.

جای نی چندی نفس بر رشتهٔ قانون زنید

نعل بی مقصد روی حیف است اگر واژون زنید

خم گریبان ست بر تدبیر افلاطون زنید

بخیه ها بر جامهٔ عریانی گردون زنید

ای گهرها مهر بر طومار این جیحون زنید

یک شرر شوخی بس است آتش درین کانون زنید

یک دو ساعت سر به جیب ازخود قدم ببرون زنید

فال بینش مفت فرصتهاست گر اکنون زنید

تا نفس باشد چو بیدل بر همین افسون زنید