گر همه مژگان به هم آریم دامن می شود

ورنه ما را ناله هم رگهای گردن می شود

رشته چون ره کوته از رفتار سوزن می شود

چون جهان تاریک گردد شمع روشن می شود

عالمی با هم جدا از اصل دشمن می شود

عشرت سرشار هم سامان شیون می شود

زین اداها سبحه زنار برهمن می شود

اشک چون ماند از دویدنها چکیدن می شود

دانه خود را می دهد بر باد و خرمن می شود

ناله را زنجیر هم سامان رفتن می شود

چرخ هم خاک است اگر آیینهٔ من می شود

بال من برگ گل از فیض تپیدن می شود