حسن بی شرم ازهجوم بوالهوس محشر شود

ساده لوحیهای دل عمری ست سرمشق غناست

خاک ارباب نظر سامان نور آگهی است

شوخی حرف از زبان شرمسار ما مخواه

صفحهٔ دل را به داغی می توان آیینه کرد

آسمان مشکل به آسانی دهد پرداز دل

ناتوانی سر متاب از جاده تسلیم عشق

سایه وار از بیکسیها حیله جوی غیرتم

حسرت مخموری آن چشم میگون برده ام

ای جنون تعمیر ازتشویش آسودن برآ

آرمیدن کو؟ گرفتم ساعتی چون گردباد

بیدل از سرگشتگانی منزلت آوارگی ست