بدزدگردن بی مغز برفراخته را

در این بساط ندامت چو شمع نتوان کرد

به گردن دل فرصث شمار باید بست

جهان پسث مقام عروج فطرت نیست

تکلف من و مای خیال بسیار است

ز خلق گوشه گرفتن سلامت است اما

فروتنی کن و تخفیف زیرد ستان باش

تلاش ما چوسحرشبنم حیا پرداخت

حق است آینه ، ا ینجا ، خیال ما وتو چیست

به طبع کارگه عشق آتش افتاده است

چوسود اگربه فلک رفت گرد ما بیدل