آیینه بشکنند و سخن مختصر کنند

یکسر چراغ خانهٔ آیینه بر کنند

صد عیب را به یک مژه بستن هنر کنند

گل را همان به دیدهٔ شبنم نظر کنند

دریا اگر شوند کمین گهر کنند

از یار شکوه ای که محال است سر کنند

رنگ پریده را به عرق بال تر کنند

اشکی جلا دهند و شبی را سحر کنند

مانند شبنم آبله را بال و پر کنند

فکر سراغ خود به دل یکدگر کنند

فردوس منزلی که در آنجا گذر کنند

هر چند تا به حشر چو گردون سفر کنند

شاید ز نقش پای کسی سر به در کنند