عقل اگر صد انجمن تدبیر روشن می کند

داغ نومیدی دلی دارم که در هر دم زدن

عالمی چشم از مزار ما به عبرت آب داد

ننگ رسوایی ندارد ساز تا خامش نواست

می شود ظاهر به پیری معنی طول امل

غافلان را نور تحقیق از سواد فقر نیست

از رگ گل می توان فهمید مضمون بهار

ناله امشب می خلد در دل ز ضعف پیریم

عالم دل را عیار از دستگاه ناله گیر

از عرق بر جبههٔ افسون چراغان خوانده ایم

انتظار فیض عشق از خامی خود می کشم

هیچکس بر در نزد بیدل ز زندانگاه چرخ