رشته چون تابیده شد خود را به مغزل می زند

مست و مخمورش قدح از چشم احول می زند

این نیستان آتشی دارد به مخمل می زند

غول اکثر راه خلق از شمع و مشعل می زند

نشتر از رگ گر شود فارغ به دنبل می زند

پیشتر از دردسر سودن به صندل می زند

با نمک چون جوش زد می جام در خل می زند

شمع در هر انجمن آیینه صیقل می زند

امتحان طاس ناخن بر سر کل می زند

کوس قدرت پای لنگ و پنجهٔ شل می زند

همّتت پست است بیدل کی بر این تل می زند