چو خموشی نفس سوخته خرمن کردند

از نفس خانهٔ این آینه روشن کردند

هرکجا داغ تو بود آینهٔ من کردند

کز تغافل چقدر آینه آهن کردند

صیقل آینه موقوف شکستن کردند

شرری جست ز دل وادی ایمن کردند

پای ما راکه ز دل آبله دامن کردند

خون ما زنخت به این رنگ که گلشن کردند

کز تحیر همه جا آینه خرمن کردند

عجز بالیدهٔ ما را رگ گردن کردند

کشتهٔ رشکم ازآن تیغ که سوزن کردند

عقده ای داشت دل سوخته شیون کردند