بوی این گل از ضعیفی در طلسم رنگ ماند

شعلهٔ ما چون نفس در دام این نیرنگ ماند

آب شد آیینه اما حیرتش در چنگ ماند

قطرهٔ بیتاب ما گوهر شد و دلتنگ ماند

بیدماغی از شراب و نکبتی از بنگ ماند

منزلی کوتا نباید سر به پای لنگ ماند

عکس معدوم است اگر آیینه ا ت در زنگ ماند

همچو اخگر زیر دیوار شکست رنگ ماند

آرمیدن مفت آن سازی که بی آهنگ ماند

ما ز خود رفتیم اگر پای طلب در سنگ ماند

منزل آسودگی ازما به صد فرسنگ ماند