چو آتش می شوم خا کستر اما شیر می جوشد

همین یک ریشه از صد دانهٔ زنجیر می جوشد

زموی چینی اینجا خامهٔ تصویر می جوشد

عرق از سنگ اگربی پرده گردد قیر می جوشد

ز هرجایی که جوشد خار دامنگیر می جوشد

به این خوابی که دارم پا زدن تعبیر می جوشد

که صد بالین راحت از پر یک تیر می جوشد

که رقص موج گل با خون هر نخجیر می جوشد

که سرتاپای من چون سایه یک شبگیر می جوشد

که آب و آتش گل پر ادب تاثیر می جوشد

که بوی هر گل آنجا با پیاز و سیر می جوشد

بهم انگورهای خام در خم دیر می جوشد