آن پر که داشت عنقا صرف خدنگ ما شد

رنگ پریده هرجا گل کرد سنگ ما شد

راه جهاد مسدود از کفش تنگ ما شد

صافی کدورت انگیخت آیینه زنگ ما شد

رنگ شکستهٔ ما قید فرنگ ما شد

کمفرصتی قدم زد تا عذر لنگ ما شد

هر سبزه ای که گل کرد زین باغ بنگ ما شد

مینا تهی شد از می چندانکه سنگ ما شد

افسانهٔ قیامت چندی درنگ ما شد

بر هر چه ناز کردیم سامان ننگ ما شد

مژگان گشودن آخر کام نهنگ ما شد