شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۱۲۱۴
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
76

غزل شمارهٔ ۱۲۱۴

نقش نیرنگ جهان جوهر رم می باشد
صفحهٔ آینه تمثال رقم می باشد
یاس انگشت نما را ندهی شهرت جاه
موی ماتم زده بر فرق علم می باشد
ربط احباب در این بزم ندامت خیزست
دستها درخور افسوس به هم می باشد
نتوان شد سبب چاک گریبان کسی
پشت ناخن خم از اندوه قلم می باشد
هرکجا حکم قضا ممتحن تدبیر است
سپر بیخردان تیغ دو دم می باشد
رمز تنزیه حرم فکر برهمن نشکافت
صمد است آنکه هیولای صنم می باشد
به خیال دهنت گر نرسم معذورم
مدعا اندکی آن سوی عدم می باشد
طاقت خلق به جز عذر طلب پیش نبرد
پا در این مرحله بی آبله کم می باشد
هستی منفعلم بی عرق جبهه نخواست
بر سرم خاک زمینی است که نم می باشد
کف افسوس سراغی است زکیفیت عمر
فرصت رفته به این نقش قدم می باشد
هرچه آید به نظر زان سرکو سجده کنید
سنگ و دیوار در کعبه صنم می باشد
رگ گردن به حیا راست نیاید بیدل
تا ته پاست نظر بر مژه خم می باشد