سایهٔ بیدی کفیل خواب می باید مرا

شمع خاموشی درین محراب می باید مرا

ازگداز درد، مشتی آب می باید مرا

کشتی درویشم این پایاب می باید مرا

انفعال مطلب نایاب می باید مرا

دل جنون می خواهد و آداب می باید مرا

بی تکلف یک عرق سیلاب می باید مرا

اینقدر از عالم اسباب می باید مرا

آب می گردم اگر مهتاب می باید مرا

چون نگه یک تار و صدمضراب می باید مرا

چشم می پوشم همه گر خواب می باید مرا

وحشتی زین وادی بی آب می باید مرا