شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۱۱
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
188

غزل شمارهٔ ۱۱

به دعوت هم کسی راکس نمی گوید بیا اینجا
صدای نان شکستن گشت بانگ آسیا اینجا
اگربااین نگوبیهاست خوان جود سرپوشش
ز وضع تاج برکشکول می گریدگدا اینجا
فلک در خاک پنهان کرد یکسر صورت آدم
مصورگرده ای می خواهد از مردم گیا اینجا
عیار ربط الفت دیگر از یاران که می گیرد
سر وگردن چوجام وشیشه است ازهم جدا اینجا
جهان نامنفعل گل کرد، اثر هم موقعی دارد
عرق واری به روی کس نمی شاشد حیا اینجا
ز بی مغزی شکوه سلطنت شد ننگ کناسی
به جای استخوان گه خورده می گردد هما اینجا
که می آرد پیام دوستان رفته زین محفل
مگر از نقش پایی بشنویم آواز پا اینجا
غبار صبح دیدی شرم دار ز سیر این گلشن
ز عبرت خاک بر سرکرده می آید هوا اینجا
اگر در طبع غیرت ننگ اظهار غرض باشد
کف پا کند سرکوبی دست دعا اینجا
طرب عمری ست با سازکدورت برنمی آبد
سیاهی پیشتاز افتاد ز رنگ حنا اینجا
روم درکنج تنهایی زمانی واکشم بیدل
که از دلهای پر در بزم صحبت نیست جا اینجا