تبسم شور چندین محشر از کوثر برون آرد

وز آن زلف دو تا روح الامین شهپر برون آرد

بهار از غنچه و گل بالش و بستر برون آرد

رخت گاه عرق از آفتاب اختر برون آرد

به چندین گردباد آه از دل محشر برون آرد

نگاهی کو که مژگان واری از خود، سر برون آرد

گداز حسرتش صد آینه جوهر برون آرد

خزان از بوته های گل گرفتم زر برون آرد

هیولا چون در سامان زند پیکر برون آرد

مگر آیینه گردیدن گل دیگر برون آرد

گره سازد نفس ، غواص ، تاگوهر برون آرد

که پروازم چو بوی گل ز بال و پر برون آرد

حباب من ز جیب دل سر دیگر برون آرد