به ملک بی خللی خاتم جمی دارد

نفس تبسم تیغ تنک دمی دارد

حذرکه خندهٔ این صبح شبنمی دارد

بهشت هم به مقابل جهنمی دارد

همین غم است که تخمیر بی غمی دارد

طریق بیخبری لغزش کمی دارد

به هوش باش که خط جبین نمی دارد

به قدر حوصله هر زخم ، مرهمی دارد

چو غنچه تنگی از آغوش من رمی دارد

طبیعت پر طاووس ، عالمی دارد

جهان غول به هر دشت آدمی دارد