در مجلس به فرخی وا شد

شید رخشان عدل طالع گشت

بیرق اعتساف ساقط گشت

بانک پاینده باد آزادی

جریان امور را، امروز

تا نگویی که آه نیم شبی

کودتای سه ساله غوغا کرد

من نگویم که خود چه با ما کرد

زنده درگورمان چو موتی کرد

نی زتوبیخ خلق پرواکرد

وه که خسرو به تخت ماوا کرد

چتر انصاف بر سر پا کرد

غنچهٔ انقلاب نشکفته

فکرهای بدیع ناگفته

مغزها تیره ، عقل ها خفته

کودتای سیاه آشفته

لب مردم ز تشنگی تفته

دزد با دزد راز دل گفته

وه که سخت اوفتاده در ششدر

وه که جز احتیاج و فقر و ضرر

وه که بر هیچ کس نکرد اثر

هله ز اخلاق ما به جای شکر

با چنین حال کی دهد اختر

خود جز از سیرت زنان یکسر