شاهی به میان آمد و شاهی ز میان رفت

تیری به کمان آمد بر قصد دل خصم

سلطان جوان آمد شاد و خوش و پیروز

آمد ملکی راد که از آمدن او

در آمدن این شه و در رفتن آن شاه

المنّه لله که جهان باز جوان شد

جم رتبه محمدعلی آن شاه جوان بخت

شاهی که به عهدش به جهان فتنه اگر بود

بسترد کفش خاک غم از روی جهان لیک

بگزید چو بر مسند و اورنگ پدر جای

امروز به جز شادی کار دگری نیست

زین آمده دل خوش کن و زان رفته مخور غم

ای ترک بدین مژده بده باده که امروز

آنجا که تو را تیر نظر در پی صید است

لیکن ز میان رفت حدیث تو که امروز

هر روز به دست دگری تاج و نگین بود

آمد ملکی کش غم ملک و غم دین است

این شاه در ایوان شهی صدرنشین گشت

برتخت شهی این شه منصور، مکین باد

زین قصه وز آن غصه به هر جا که سخن رفت

جشنی اگر امروز بدین مژده بباید

جشنی و به صدر اندر بنشسته امیری

فخرالامرا آصف دولت که ز جودش

فرمانده خاور که ز عدل و سخط او

آراسته امروز یکی بزم که در وی

تا هست جهان ، خسرو ما شاه جهان باد

دیروز ملک زاده و امروز ملک گشت

تا بود به عیش تن وآسایش جان بود

در سایهٔ او آصف دولت به خراسان

وین بنده بهارش به جهان مدح سراباد