ز بس گفتند ایران بی حساب است

ز بس گفتند این ملت فضولند

ز بس گفتند ملت جان ندارد

کنون پر گشته گوش ما از این ساز

طبیبانی که دانایان رازند

نگویند این مرض صعب و خطیر است

نگوبند آه ای بیچاره ناخوش

اگر خون آید از حلقش ، بشویند

بگویندش مباش این قدر مرعوب

وزپن سو، دست بر درمان شایند

چو دردش گوبی و درمان نگویی

طبیبانی که در بالین مایند

چو تبخالی زند از غلظت خون

کر استفراغکی بینند در ما

چنین گویند تا آنگه که بیمار

نه خود یک لحظه درمانش پذیرند

طبیبان وطن زین ساز و این بر