گیری ازین دیو چه آه و فغان

کشتن وی زان بود از واجبات

گوید و بس نکتهٔ حکمت در آن

اشپش و زنبور و از این جنس بس

مایهٔ آزردن مرد و زن اند

داد بر این طایفه جان ، کردگار

خلقی از او بر سر و سینه زنان

شیر نر از صدمت او اشگریز

تیره از او مسکن و صحن سرا

وز سگ و گرک گله بی باک تر

کشتن او فرض بر اهل دیار

زحمتش افزون تر و هولش بزرگ

بینی و ماری شده از لانه ای

حمله ور آید سوی ما، خیل خیل

کشتن او فرض بر افراد ماست