شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
فقرۀ ۹۳
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( ارمغان بهار )
100

فقرۀ ۹۳

تند هلک گوی ( عصبانی و دیوانه وار) مباش ، چه تند هلک گوی مردم چنان چون آتش است که اندر بیشه افتد و همه مرغ و ماهی بسوزد و هم خرفستر سوزد.
مشو در سخن تند و زنجیر خای
که تندی درخشیست خرمن گرای
بود آتش تیز، گفتار تیز
که در بیشه چیزی نماند به نیز
بسوزد تر و خشک ونزدیک ودور
چه مرغ و چه ماهی چه مار و چه مور