شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
فقرۀ ۷۲، ۷۳
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( ارمغان بهار )
107

فقرۀ ۷۲، ۷۳

بی گناه باش که بی بیم باشی . سپاس دار باش که به نیکویی ارزانی باشی.
سر بیمناکی گنهکارگی است
گنه کاره را تن به آوارگی است
همان بیگناهی تناسانیست
به نیکی سپاسنده ارزانیست
گنه کاره را بیم باشد ز شاه
نترسد ز کس ، مردم بیگناه