هرمزد روز می خور و خرم باش.

بهمن رور جامه نو پوش.

اردیبهشت روز، به آتشگاه شو.

شهریور روز، شاد باش .

سپندارمذ روز، ورز زمین پیش گیر.

خورداد روز، جوی کن

امرداد روز، دار و درخت نشان .

دی باذر روز، سر شوی و موی و ناخن پیرای.

آذر روز، به راه شو و نان مپز چه گناه گران بود.

آبان روز، از آب پرهیز کن و آب را میازار.

خور روز، کودک به دبیرستان ده تا دبیر و فرزانه شود.

ماه روز، شراب خور و با دوستان نیک پرسش ( خوش صحبتی و به احوال پرسی رفتن ) کن و از ماه خدای، آمدکار بخواه.

تیر روز، کودک به تیراندازی و نبرد و سواری آموختن فرست .

گوش روز، پرورش گوساله کن و گاو به ورز آموز.

دی بمهر روز، سر شوی و موی و ناخن پیرای و انگور از رزان باز به چرخشت افکن تا بهتر شود.

مهر روز، اگر تو را از کسی مستمندی رسیده است پیش مهر بایست از مهر داوری بخواه و گرجش ( ظ : گریه ) کن .

سروش روز، بخناری ( به ضم باء یعنی آزادی و آسایش ) روان خود را از سروش اهرو ( مقدس ) آیفت بخواه.

رشن روز، روز کار سبک ( یعنی : کار روزانهٔ مختصر) و کارهای ستایش و نیایش اندر فراوانی پیش گیر.

فروردین روز، سوگند مخور و آن روز ستایش فروهر پاکان و اشویان کن تا خشنودتر شوند

بهرام روز، خان ومان بن افکن تا زود به فرجام رسد، و بر رزم و کارزار شو تا به پیروزی بازایی.

رام روز، زن خواه و کار و رامش گیر و پیش دادوران شو تا به پیروزی و بختگی (آزادی و کامروایی ) بازگردی.

باد روز درنگی ( تامل ) کن و کار نو می پیوند.

دی بدین روز، کارهای یزشنی وستایش گری کن و زن به خانه بر و موی و ناخن پیرای و جامد پوش.

دین روز خرفسترکش ( خرفستر حیوانات موذی مانند مار و کژدم ر زنبور و موریانه و گرگ و غیره که کشتن آنها نوعی از ثواب هاست .)

ارد روز هر چیزی نوب خر و آن را به خانه بر.

اشتاد روز، اسب و گاو و ستور برگشن ( لِقاح ) افکن تا به درستی بارآورند.

آسمان روز، به راه دور شو تا به درستی بازآیی .

زمیاد روز، دارو مخور.

مارسفند روز، جامه افزای و بدوز و بپوش و زن به زنی گیر که فرزند تیزویر ( ویر: هوش و حافظه ) نیک زاید.

انیران روز، موی و ناخن پیرای و زنی به زنی گیرکه فرزند نامدار زاید.