صفحه اصلی
ملک الشعرای بهار
منظومه ها
ارمغان بهار
فقرۀ ۱۱۷
ملک الشعرای بهار
( ارمغان بهار )
متن
0
0
0
0
0
103
ذخیره
ساده
پیشرفته
فقرۀ ۱۱۷
... شاد مباش ، چه مردم ایدون همانا چو مشگ پر باد است که چون باد از آن بدرود هیچ در او نماند.
0
0
0
بود نازش مرد دانا به جان
به جان شاد باش ای پسر تا توان
0
0
0
که تن همچو مشگی بود پر ز باد
نماندش چیزی چو بادش گشاد
0
0
0
نظرسنجی
