ساخت یکی چنگ به روز ازل

بسته بر او پردهٔ موزون ز نور

مویهٔ او چارهٔ بیچارگان

مهر فزونی کند و ظلم کاست

هرکه دهد گوش، برای خداست

گم نکند پرده و آهنگ را

بند غرور از دل او وا شود

چنگ خدا محو کند نام جنگ»

چنگ زنی بهر وی آواز کرد

سوی گروه بشر انداختیم

تا بنماید ره دیگران

بهر بشر چنگ نوازد کنون؟

کیست نوازنده در این انجمن؟

در دو جهان سر بفرازم ورا

نیست جز این مسله مقصود من»

وز ره ابلیس جدایی کنید

تا به ابد متصل است از الست

نغمهٔ او نغمهٔ پیغمبری است

راه نمودند به برنا و پیر

کس نشد از مهر هماهنگشان

نغمهٔ ابلیس به کار اوفتاد

ملعبه و دستخوش گمرهان

هرچه دلش خواست بر آهنگ زد

روح به گرداب تدنی فتاد

رهزن حس ره به دل و جان گرفت

تافت ره کشتی جان از بسیج

لیک از این زخمه نه آن نغمه خاست

زخمه دگر، آن دگر و این دگر

یکسره بر دوش زمین بار گشت

زیر لبی زمزمهٔ جنگ داشت

کبر و تفرعن ز جهان گم نشد

سوگ به پا گشت به هنگام سور

سم خر و گاو به جایش نشست

مهر فلک بی اثر و بی فروغ

راه خطا زد سر هر انجمن

چنگ خدا بهر دل خود زدند

روح نجنبید بر آهنگشان