جان قرین رخ جانان شود انشاء الله

تا ببیند بت من حال پریشانی دل

آن که خون دلم از دیده به دامان افشاند

ای نهان گشته ز من ، باش که حال دل زار

دل آشفته ام از بیم شب هجر دراز

تا شود خانهٔ دل های عزیزان آباد

بلبل آسوده نشین کز دم جان بخش بهار