شو بار سفر بند که یاران همه رفتند

گوید چه نشینی که سواران همه رفتند

کز باغ جهان لاله عذاران همه رفتند

کزکاخ هنر نادره کاران همه رفتند

اندوه که اندوه گساران همه رفتند

گنجینه نهادند به ماران ، همه رفتند

تنها به قفس ماند و هزاران همه رفتند

کز پیش تو چون ابر بهاران همه رفتند