حذر ای دل که میان دو سپه جنگ افتاد

آه و صد آه که آن آینه را زنگ افتاد

بس که در ساغرم از بام فلک سنگ افتاد

وه که آه از اثر و ناله ز آهنگ افتاد

گل و سرو و چمن از جلوه و از رنگ افتاد

شور عشق است که بینی به سر چنگ افتاد

هرکه را نسخه ای از شعر تو در چنگ افتاد