بر دل من گشت عشق نیکوان فرمان روا

نیستی رنگم چنین و نیستی اشکم چنان

تا شدم با مهر آن نامهربان دلبر، قرین

مهربان بودم ، به جان خود شدم نامهربان

شد دژم جان من از نیرنگ آن چشم دژم

از دل عاشق به عشق اندر درختی بردمد

تن اسیر عشق اگرکردم غمی گشتم غمی

چاره ی خود را ندانم من به عشق اندرکنون

در بلای عشق اگر ماندم نیندیشم همی