چون خصم قوی گشت از او دست نگهدار

بگذار که پیش آیدش از بخت فتوری

زان پیش که بدخواه به تو چاشت گذارد

گویند که نادان را عقل از عقب آید

بر مردم احمق چو رود سالی گوید

وین طرفه که هرسال نو این گفته شود نو

فرصت مده از دست و نگه کن که چه خوش گفت

مشتی که پس از جنگ فرا یاد تو آید