شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۴ - اخلاق
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( قطعات )
171

شمارهٔ ۲۴ - اخلاق

چشم بهی مدار از این بدسگال قوم
کاینجا شرافت همه کس دست خوردنی است
تاج غرور و فخر ز سرها فتادنی
نقش وفا و مهر ز دل ها ستردنی است
جز نقش نابکار « زر» آن هم ز دست غیر
دیگر نقوششان همه از یاد بردنی است
اقوام روزگار به اخلاق زنده اند
قومی که گشت فاقد اخلاق ، مردنی است