شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۴۲ - ابر و شفق
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( قطعات )
102

شمارهٔ ۱۴۲ - ابر و شفق

کربم و باذل ابری برآمد از بر کوه
بغارتیده همه بار خانهٔ عمان
صلای داد و جبین برگشاد و کرد نثار
به دشت گوهر سیراب و بر افق مرجان