نعمت دنیا سرابست ای مشارالسلطنه

تا توانی ظلم کن کاین روزگار بی کتاب

تا توانی دخل برکاین روزگار بی حساب

کشور پر انقلاب و نرخ ارزاق گران

سهم از مدخول قصابان و خبازان شهر

لیک سهم از دخل علافان و صرافان شهر

هیئت شوربلدگرمنفصل شد باک نیست

لیک این دکان حراجی و احضار ولات

خلق می گفتند قبل از حرکت از تهران تو را

لیک روشن شد دلت از دخل های سبزوار

نی خطا گفتم دلت روشن بد از اول ، بلی

محرمانه دخل کردن بی صدا و بی ندا

لیک با طبل و دهل پر کردن جیب و بغل

ظاهراً مأیوسی از آیندهٔ این مملکت

وه چه خوش گفت آن که گفت الیاس احدالراحتین

ناصرالدین میزرا شهزادهٔ دانش پژوه

لیک با همچون تویی دستور کافی حال او

آنچه مرحوم سپهسالار برد از این بلد

شکرلله چشم ما روشن به دیدار شما

آب را گل ساز و ماهی گیر زیرا چشم خلق

اندربن کشورکه خادم را ز خائن فرق نیست