سرگشته وار بر تو گمان خطا برم

از جان و از تنم نتوانم به شرح گفت

من رخت بینوایی تن بر کجا نهم؟

دانم که در دلی و جدا نیست دل ز تو

دل نیز گم شده است و ندانم کنون که من

گویند راه بردی از او، باز ده نشان

در جستن ام همیشه که در جست وجوی تو

من بی تو نیستم، من و خود را نیابم ایج

مگذار نزد خویشم اگر هیچ زین سپس

ما از کجا و من ز کجا، ما و من تویی