شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
و له ایضاً
عطار
عطار( وصلت نامه )
129

و له ایضاً

گیرم که جهان بکام دیدی و شدی
زلف همه دلبران کشیدی و شدی
چیزی که ترا هوا بدان می دارد
انگار بدان چیز رسیدی و شدی