شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
در صفت پنج کس که پنج چیز از ایشان نیاید
عطار
عطار( پندنامه )
153

در صفت پنج کس که پنج چیز از ایشان نیاید

کس نیاید پنج چیز از پنج کس
یادگیر از ناصح خود این نفس
نیست اول دوستی اندر ملوک
این سخن باور کن از اهل سلوک
سفلهٔ را با مروت ننگری
هیچ بد خوی نیابد مهتری
هر که بر مال کسان دارد حسد
بوی رحمت بر دماغش کی رسد
آنکه کذابست می گوید دروغ
نیست او رادر وفاداری فروغ