سالک بگذشته از خیل خیال

گفت ای دستور حل و عقد ملک

خرقهٔ تکلیف دین بر قد تست

ذرهٔ گر نیستی بگرفتئی

اقبل و ادبر خطاب تست خاص

چون شود در نیستی چشم تو باز

چون شوی در عین هستی دیده ور

هرچه توداری ز نقصان و کمال

حس عدد آمد بصورت در عدد

تو احد بودی عدد را معنوی

پنج مدرک را خیال از پنج بار

تو همه در یک نفس دانندهٔ

گر چه حسن افتادت اول اوستاد

حس بمعنی در حقیقت از تو خاست

چون تو او را زنده کردی در صفت

چون ترا در زنده کردن دست هست

زندگی بخش و بمقصودم رسان

عقل گفتش تو نداری عقل هیچ

کیش و دین از عقل آمد مختلف

صد هزاران حجت آرد بی مجاز

در تزلزل دایماً سرگشتهٔ

از وجود عقل خاست انکارها

عقل را گر هیچ بودی اتفاق

عقل اندر حق شناسی کاملست

گر کمال عشق میباید ترا

سالک آمد پیش پیر نامور

پیر گفتش عقل از حق ترجمانست

نافذ آمد حکم او در کائنات

بر درخت عقل هر شاخی که هست

هرکه او از عقل لافی میزند

زانکه هر کس را که گردد عقل صاف

کی تواند گشت مرد از قیل و قال

سالها باید که تا یک نیکنام