دید شیخی پاک دینی را بخواب

گفت آخر ای بزرگ نیک نام

چون تو میدانی که فرض است این جواب

گفت میدانم که فرض است ای امام

چون جواب تو توانم داد باز

هیچ طاعت نه رکوع و نه سجود

گرچو تو در دار دنیا بودمی

پیش ازین بودیم مشتی بیخبر

ای دریغا راه طاعت بسته شد

نه بسوی طاعتم راهی بماند

ای دریغا فوت شد عمر دراز

هر نفس صد کوه رادرنده بود

ای دریغا می ندانستیم ما

لاجرم امروز حیران ماندهایم

مرغ قدر بال و پر اندک قدر

تو ز کوری ره نمیدانی ز چاه

کار تو یارب که چون زیبا کنند

کوپله بحری تو پر باد آمده

ماندهٔ پر باد این دم بیخبر