دید در خواب آن بزرگ کامگار

یک فرشته آمدی پیشش براه

گفت عزم من بدرگاه خداست

تو شده مشغول چندین کار و بار

پس هوای حضرت پاکت بود

قرب حق باید بسر باریت نیز

چون شوی با نور حق آمیخته

هرچه بودش سر بسر در باخت پاک

آن نگه داشت و دگر جمله بباخت

آن فرشته در رهش افتاد باز

گفت قصد قرب رب العالمین

با چنین ژنده نمد آنجا روی

با خداوند جهان آخر پلاس

از نمدسازی تو خود را جوشنی

وان نمود پاره بیاورد و بسوخت

کان فرشته کرد سوی او شتاب

گفت نزدیک خدای کامگار

چون تو کردی هرچه بود از خویش باز

چون تو بنشستی بیاید پادشاه

حق خود آید بیشک اکنون سوی تو

تا حقت در پاکی آید پیش باز

نبود از قربخدا بی خویشیت

فقر جانسوزست درمان همه

هست دینت شرک و فضل تو فضول

پنجمش جز ذات حق نتوان نمود

بر صحابه بود دایم آشکار

چون گذشت این چار پنجم قربتست

هیچ کس در نان و در نامی نبود

عاشق و مرد و سرانداز آمدند

لاجرم هر جزو ایشان کل بود

دل ز زاد و بود خود برداشتند

بهترین خلق دو جهان آمدند

در رکاب آرند پای آن جایگاه

جمله در خانه گریزند از میان

ازدر حق صد هزاران دیده خواه

خویشتن بینی مخنث گوهری

در بن هر موی زناری دگر

بار دیگر صد هزاران گوش خواه

بشنوی از درگه حق آشکار

عشق حق را با مخنث کار نیست

جمله گم گشته درو او در خدای

نبودت جاوید روی ایمنی