کرد پیغامبر مگر روزی گذر

در گذشت ازوی نکرد او را سلام

گفت آخر یا رسول اللّه چه بود

گفت گشتی از عمارت غرهٔ

تو بلاشک بیخ جانت میزنی

هرکرا در گور باید گشت خاک

از جهان بیرون همی باید شدن

تانگردی پایمال خاک و خون

گر درختی گردد این هر ذره خاک

کس چه داند تا چه جانهای شگرف

کس چه داند تا چه دلهای عزیز

کس چه داند تا چه قالبهای پاک

در دوعالم نیست حاصل جز دریغ

در سرائی چون توان بنشست راست

کار عالم جز طلسم و پیچ نیست