خانهٔ هر روز بگشادیش در

پس از انجا آمدی نزدیک شاه

شهریار آنجایگه شد بی قرار

تادر آن خانه چه دارد آن غلام

پوستینی دید شاه سر فراز

گفت ای خسرو از اینم خودشناس

بوده است این پوستین در بر مرا

در برش این پوستین ژنده بود

نه زخود کزشاه عالی صدر یافت

بعد از آن آیم بخدمت پیش شاه

پای بیرون ننهم از مقدار خویش

پای بر گیرد ز جان در خون نهد