آن هوس او را چو مجنون در ربود

پیش لیلی یک نفس بنشیند او

سهل آمد روی او در چشم شاه

نیست لیلی را جمالی بیشتر

وز جنونی درجوال او شدی

زانکه بر هم نیم ترکی صد چواوست

عشق مجنون باید آن دیدار را

کی شود لیلی بخاتونی پدید

هست نقصان در نظر ای شهریار

توتیا سازی ز خاک کوی او

تا بماند خوبی اودر نهان

پس شود خلق جهان مجنون راه

لیک چون یعقوب بایستی کسی

چشمش از بوئی چنان بینا شود

جاودانم دیدهٔ ده دور بین

نقد بینم روی لیلی جمله نیز