شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۱
عطار
عطار( باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است )
137

شمارهٔ ۲۱

در فرع کجا مشبّهی افتاده است
افلاک ز یکدگر فرو آسایند
چون در نگری حقّه تهی افتاده است
یک ره همه از سفر فروآسایند