شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۹
عطار
عطار( باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید )
129

شمارهٔ ۹

آن قطره که آب جمله از دریا خورد
پنهان شد اگرچه عالمی پیدا خورد
جانم که نفس مینزند جز بادوست
در هر نفسی هر دو جهان تنها خورد