شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۴
عطار
عطار( باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید )
124

شمارهٔ ۳۴

مستم ز می عشق و خراب افتاده
برخاسته دل بیخور و خواب افتاده
در دریایی که آنست در سینهٔ ما
جان رفته و تن بر سر آب افتاده