شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲
عطار
عطار( باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید )
139

شمارهٔ ۲

این سودایی که میدواند ما را
هرگز نتوان نشاند این سودا را
گویند که خویش را فرود آر آخر
دربند چگونه آورم دریا را