شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۷۲
عطار
عطار( باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع )
118

شمارهٔ ۷۲

شمع آمد و گفت: بنده میباید بود
در سوز میان خنده میباید بود
سر میببرند هر زمانم در طشت
پس میگویند زنده میباید بود