شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۸۷
عطار
عطار( باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد )
105

شمارهٔ ۸۷

ای شمع! مگر چنان گمانْت افتادست
کاتش ز زبان در دل و جانْت افتادست
هر دم گویی در دلم آتش افتاد
این چه سخنی است کز زبانْت افتادست